Tips voor sportouders en de rit naar huis #33
Ouders spelen vaak een belangrijke rol in de sport. We spreken niet voor niks van ‘sportouders’. Sportouders investeren flink wat tijd en geld in hun talentvolle kroost. Ze brengen hun kind(eren) vaak meerdere keren per week naar trainingen. Hangen op wedstrijddagen uren rond de velden, banen en hallen. En zien zich genoodzaakt de beste materialen aan te schaffen. Maar hoe steun je je kind bij emoties en geef je adequaat advies?
Door NL sportpsycholoog Yannick Balk
Sportouders en feedback geven
Tijdens het sporten is de coach echter aan zet. Maar ouders kunnen het werk van een trainer of coach snel ongedaan maken. Bijvoorbeeld tijdens de bekende ‘rit naar huis’. Vaak ligt de focus op de uitkomst van een wedstrijd (winst of verlies), wordt er feedback gegeven die over de persoon gaat en niet gedrag. Of gaat het alleen maar over sportprestaties en worden andere onderwerpen die kunnen helpen om negatieve gedachten en gevoelens even te verzetten niet aangesneden. Omdat ouders van tegenwoordig een druk bestaan hebben is de rit naar huis een uitgelezen mogelijkheid om contact te maken met je kind en te praten over allerlei onderwerpen. Praten over leuke dingen, ervaringen op school, vriendjes en vriendinnetjes en ambities leiden tevens af van emoties als frustratie, boosheid en teleurstelling.
Rol sportouders
Als ouder kan het geven van feedback tijdens de rit naar huis verleidelijk zijn en mogelijk als uitlaatklep dienen. Vaak weet een kind zelf heel goed wat hij of zij verkeerd heeft gedaan in een verloren wedstrijd of bij een mindere prestatie. Het is dan ook heel simpel: deel niet je mening tijdens de rit naar huis! Het is leerzaam voor een jonge sporter om zelf te reflecteren op zijn of haar handelen. En laat je kind zijn of haar emoties uiten als dat nodig is.
Het is immers maar de vraag of het een taak is voor de ouders om feedback en instructies te geven, aangezien een goede trainer doorgaans al feedback heeft gegeven en wellicht ook voor een goede afsluiting heeft gezorgd. Dat laatste wil er helaas nog wel eens aan ontbreken is mijn ervaring, dus daar ligt misschien wel de belangrijkste taak voor sportouders. Ik laat sporters zichzelf drie vragen stellen om een prestatie af te sluiten:
- Wat ging er goed?
- Wat kon er beter?
- Hoe ga ik dat de volgende keer beter doen?
Aanbevelingen uit onderzoek
Bij het helpen beantwoorden van deze vragen kan een sportouder een belangrijke rol spelen bij de reflectie en afsluiting van een sportprestatie. Daarna is het zaak om lichaams-, gevoels-, en denkkracht weer in te zetten voor andere taken. Op basis van recent onderzoek van de Universiteit van Toronto onder Canadese sportouders en hun kinderen kwamen onderzoekers tot de volgende aanbevelingen voor een goede rit naar huis:
- Geef een kind tijd om na te denken en gevoelens te verwerken
- Neem zelf de tijd om na te denken en gevoelens te verwerken
- Leg niet de nadruk op het resultaat
- Ondersteun het leerproces door het stellen van vragen
- Spreek ‘regels voor de reis’ af
- Wees positief
Oplaadtip NL sportpsycholoog
Veel sportouders die vaak zelf ook de nodige ervaring hebben in sport, hebben welgemeend en zinvol advies voor hun sportende kind. Spreek daarom een gezet moment af waarin dit besproken kan worden. Een kind zal de betrokkenheid en het advies van ouders enorm waarderen. Wanneer de sport besproken wordt, is het van belang dat factoren als inzet, motivatie en techniek (het proces) de boventoon voeren. Dit in tegenstelling tot een nadruk op het resultaat. Dit kan bij kinderen een sterkere oriëntatie op winst en verlies ontwikkelen.
Het geven van feedback en het bespreken van sport-gerelateerde zaken is dus geen probleem, denk alleen goed na over het meest geschikte moment. Zo kun je als sportouder zorgen voor volle Drie Batterijen van je kind. NL sportpsycholoog helpt je hier graag bij! Of probeer het eerst gratis zelf uit. Vul de Drie Batterijen® test online in of installeer gratis de Drie Batterijen® app op je telefoon.
Disclaimer: deze adviezen gelden natuurlijk ook voor ouders waarvan de kinderen zonder autorit thuiskomen van het sporten. 😉
